داستان‌ و ئه‌زموون: هاوڕێی بێوه‌فا

Monday, May 31, 2010

هاوڕێی بێوه‌فا

لەشاری كوفـە، که‌ یه‌کێکه‌ له‌ شاره‌ عه‌ره‌ب نشینه‌کانی ئێراق، كابرایەكی زۆر دەوڵەمـەندو دڵكراوەو سەخی هەبووە، لەو ناوەدا ناو بانگی دەركردووە بۆ چاكەو پـیاوەتی‌و یارمەتی دانی خەڵـك. گوایە لەگـەڵ یەكێك لە کاربه‌ده‌ستانی حکومه‌ت دەبێت بەئاشناو لەكاتی پێویست‌و جیاجیادا زۆر جار چاكەی لەگەڵدا كردووەو یارمەتیداوە. كاتێك كە “مـصـعـب “ كوڕی “زوبـێـر” دەسـەڵاتی ویلایەتی كوفـەی گرتـە دەست، ئـه‌و کاربه‌ده‌سته‌ خۆیوو ژنەكەی‌و منداڵەكانی لە ترسی (مصعب) پەناده‌بات بۆماڵی ئاشنا دەوڵەمەندەكەی‌و ماوەیەكی زۆر لەماڵی ئه‌و دمێنێته‌وه‌و زۆر بەجوانی پێشوازی لێده‌کات‌و خزمەتێكی زۆری ده‌کات.
ئه‌و کاربه‌ده‌سته‌ هه‌ڵاتووه‌، خۆی و خێزانی و منداڵه‌کانی، لەو ماوەیەدا كە لەماڵی دۆستـەكەی ده‌بێت، بەشـێوەی نەهێنی دەژیاو هەموو خەرجێكیشیان لەسەر ئه‌و ماڵە ده‌بێت.
كابرای دەوڵەمەند بەبێ ئه‌وەی تەنانەت بۆ تاكە جارێكیش ڕووگرژ بێت یان منەتی لەسەر بكات، بەو شێوەیه‌ی كەپێویستە ئه‌ركی دۆستایەتی خۆی به‌جێی ده‌هێنا.
دوای ماوەیەك (حجاج) دێت بۆ كوفـەو (مصعب) ده‌كوژێت و ده‌سه‌ڵات بەتەواوی ده‌که‌وێته ژێر دەستی ئه‌و. کابرای کاربه‌ده‌ستیش كە لەتـرسی (مصعب) خۆی شارد بۆوە، لەماڵـی كابرای دەوڵەمەند هاتەدەرەوەو چوو بۆلای (حجاج).
ڕۆژێك (حجاج) وتی: به‌ کاربه‌ده‌سته‌که‌‌، تاكو ئێستا كەم كەسم دیوە وه‌ک تۆ لێهاتوو بێت، پـێـمخۆشە ئه‌گەر كەسێك دەناسی كە دژی ئـێمە بـێـت و لەلایـەنگرانی ئه‌میری ڕابردوو بێت، پێم بناسێنی بۆ ئه‌وەی بەسزای خۆی بگەیەنم.
کاربه‌ده‌ستی بێوەفاو بێئه‌مەكیش یەكسەر ئاماژەی بەهەمان ئه‌و كەسە كرد كەدۆستی بو و لەكاتی تـەنـگانەدا فریای كەوتبو و خزمەتی دە كرد! وتی: كابرایەك هـەیـە لەم شارە، (مصعب) لەكاتی فه‌رمانڕه‌واییدا پارەیەكی زۆری بەئه‌مانەت پێ سپاردووە.
(حجاج) به‌په‌له‌ ناردی بەدوای کابراداو دوای لێكۆڵینەوەو ئه‌زیەتكردنێكی زۆر ئه‌مجار داوای ئه‌و پارەیەی لێكردەوە كە (مصعب) لەلای داناوە! كابرای دەوڵەمەند وتی: بڕوام پێ بكە هیچ پارەی (مصعب) لەلای من نییە.
(حجاج) وتی: فڵان کاربه‌ده‌سته‌ كەتۆ زۆر باش دەناسێت، وادەڵێت! کابرای ده‌وڵه‌مه‌ندیش وتی: تاوانی من هەر ئه‌وەیە كەبۆ ماوەی چەندین مانگ ئه‌و که‌سه‌ که‌لەترسی (مصعب) لەهـیـچ جێـگایەك پەناگایەكی نەبوو، من لەماڵی خۆم پەنام داوەو بەهەموو توانای خۆمەوە خزمەتم كردووە.
ئه‌گەر تۆ باوەڕ به‌من ناكەی، لەژن و منداڵەكانی پرسیار بكە. (حجاج) داوای خێزانی کاربه‌ده‌سته‌که‌و منداڵەكانی كردو پرسیاری لێیانـكرد وتی: ئایا ئه‌و كاتە كە(مصعب) لەكوفە حوكمی دەكرد ئێوە لەكوێ بوون؟ ژنی کاربه‌دست كەژنێكی ڕاست و بەوەفاو بەویژدان بوو، وتی: ئێمە لەماڵی فڵانە ده‌وڵه‌مه‌نده‌ بووین‌و زۆر خزمەتی ئێمەیدەكرد. (حجاج) ئه‌مجار دڵنیابوو كە کاربه‌ده‌سته‌که‌ چەندە بێنرخ‌و بێوەفاو سپڵەیە. هەر ئه‌وكات دەستوریدا كەهەزار داری لێبدەن‌و جاڕچیش لەناو شاردا هاواری دەكرد كەهەر كەسێك چاكەو پیاوەتی لەبیر بكات‌و خیانه‌ت بەخاوەن چاكە بكات سزای ئـه‌وە دەبـێـت. هەروەها داوای لێبووردنـیـشی لەکابرای بیتاوان كردو ئازادیكـرد، کاربه‌ده‌سته‌که‌یشی لەسەر كار دوور خستەوەو بەسزای خۆی گەیاند.

No comments:

Post a Comment

ژیان ده‌ریایه‌

م. پشده‌ری
‏01‏/07‏/2010
مرۆڤ، تا هیچ نییه‌، پێێوایه‌ هه‌مووشتێکه‌. به‌ڵام که‌بوو به‌هیچ، ده‌زانێ که‌ هیچ نییه‌. مه‌به‌ست له‌و نووسینه‌دا ئه‌وه‌یه‌ که‌مرۆڤ له‌دوو کاتدا زۆر شاده‌ و خۆی به ‌به‌خته‌وه‌رترین که‌س ده‌زانێ:

یه‌که‌م: ئه‌و که‌سه‌ که‌هه‌موشتێک ده‌زانێ و له‌ هیچ شتێک دانامێنێ، دڵخۆشه‌ به‌وه‌ که‌ ته‌نیا مرۆڤێکی ئاساییه‌و هیچیتر.
دووه‌م: ئه‌و که‌سه‌ که‌هیچ شتێک نازانێ، به‌ڵام پێیوایه‌ هه‌موو شتێک ده‌زانێ و دنیا به‌ئاره‌زووی ئه‌و ده‌سووڕێ.

به‌ڵام گومان له‌وه‌دانیه‌ که‌ ژیان ده‌ریایه‌و مه‌له‌وانی زۆر شاره‌زای ده‌وێ و هه‌رکه‌سێک که‌ مه‌له‌وانێکی چالاک نه‌بێ، زوو نقووم ده‌بێ و بۆ هه‌میشه‌ بزرده‌بێ.

مرۆڤ چۆن ده‌بێ به‌مه‌له‌وانێکی سه‌رکه‌وتوو له‌ده‌ریای ژیاندا؟

دۆزینه‌وه‌ی رێگای خۆشه‌ویستی به‌رامبه‌ر به‌مرۆڤ، به‌سروشت، به‌ئاژه‌ڵ و هه‌رچی بوونی هه‌یه‌.
بڕوا به‌خۆبوون، له‌سه‌رووی هه‌مووشتێکه‌وه‌، بڕوا به‌خوا بوون و پشتبه‌ستن به‌ئه‌و.
راستگۆیی، یه‌که‌مجار له‌گه‌ڵ خۆ، دواتر له‌گه‌ڵ هه‌موو که‌سێکدا.
رێزگرتن له‌هه‌موو که‌سێک، به‌بێ له‌به‌رچاوگرتنی پله‌وپایه‌.
خۆبه‌گه‌وره‌تر نه‌زانین له‌هیچ که‌سێک، ئه‌گه‌ر له‌به‌رزترین لوتکه‌ی ژیانیشدابێ.
به‌که‌منه‌گرتنی هیچ که‌سێک، ئه‌گه‌ر له‌نزمترین پله‌شدابێ.
دانه‌به‌زاندنی نرخی هیچ که‌سێک نه‌به‌قسه‌، نه‌به‌کرده‌وه‌.
بیرنه‌کردنه‌وه‌ له‌زیانگه‌یاندن به‌ هیچ شتێک له‌پێناو به‌رژه‌وه‌ندیی تایبه‌تدا.
گرتنه‌به‌ری رێگای راست بۆ بژیوی ژیان.
تێکه‌ڵنه‌بوون له‌گه‌ڵ که‌سانی ناڕاست و فێڵبازدا.
خۆ به‌دوور گرتن له‌درۆکردن و خۆهه‌ڵکێشان.
هاوده‌ردیکردنی خه‌ڵک به‌بێ له‌به‌رچاوگرتنی به‌رژه‌وه‌ندیه‌کانی تایبه‌تی.
دروستکردنی که‌سایه‌تیه‌کی شیاو به‌هۆی توانای خۆت، نه‌ک خۆهه‌ڵواسین به‌خه‌ڵکی دیکه‌وه‌!
به‌وه‌فابوون له‌گه‌ڵ هه‌موو که‌سێکدا، به‌تایبه‌ت له‌گه‌ڵ ئه‌وانه‌دا که‌ خاوه‌ن چاکه‌ن.
به‌یه‌ک زمان دوان له‌گه‌ڵ هه‌موو که‌سێکدا، چونکه‌ خوا مرۆڤی دوزمانی خۆشناوێ.
پاراستنی رێزو که‌سایه‌تی و خۆ دوورگرتن له‌قسه‌ی بێسوود.
راوێژکردن به‌که‌سانی شاره‌زاو راستگۆ.
کارێک بکرێت‌ که‌نه‌بێته‌ هۆی له‌که‌دارکردنی که‌سایه‌تی.
هه‌رشتێک که‌ دڵ په‌سندی نه‌کا، په‌سند نه‌کرێ‌.
خۆپێنه‌گه‌یاندن له‌سه‌ر حیسابی خه‌ڵک.
گوێگرتن له‌ده‌نگی ویژدان و کردنیی به‌دادوه‌ر، بۆ ئه‌نجامدانی هه‌رکارێک.
هه‌وڵدان بۆ زانست به‌بێ وه‌ستان، به‌ڵام به‌ومه‌ر‌جه‌ که‌له‌خزمه‌تی گشتیدابێ، نه‌ک هه‌ر بۆناو

گیڤاڕا

م. پشده‌ری
‏28‏/06‏/2010
له‌ناو حه‌وشه‌ی ماڵه‌که‌ماندا خێزانم بۆسه‌رگه‌رمی خۆی که‌مێک سه‌وزه‌ی جۆراوجۆری چاندووه‌و ئێستاش که‌ له‌سه‌فه‌ری کوردستانه‌، من ده‌بێ ئاگام لێی بێت بۆ ئه‌وه‌ی وشک نه‌بێت. کوڕێکی دراوسێمان که‌ ته‌مه‌نی نزیک 20 ساڵ ده‌بێ، هات داوای سه‌وزه‌ی کردو منیش وتم: زۆر باشه‌ بابچین بیبڕینه‌وه‌.

به‌ڵام پێش ئه‌وه‌ی ده‌ست به‌کاربین، به‌وشێوه‌یه‌ ده‌ستیکرد به‌ قسه‌کردن، که‌ هیچ له‌گه‌ڵ ژیانی رۆژانه‌ی مندا نه‌ده‌گونجاو وتی: دوێنێ که‌ هه‌ینی بوو، چووی بۆ ئۆکشنی سه‌یاره‌؟ منیش وتم: من قه‌ت ناچم بۆ ئه‌وێ. به‌رده‌وامبو و وتی: من زۆر ده‌چم و ئه‌وه‌م کڕیوه‌و فڵان و فیسار. منیش ورده‌ورده‌ سه‌رقاڵی بڕینه‌وه‌ی سه‌وزه‌ بووم بۆ ئه‌و، به‌ڵام ئه‌و هه‌ر سه‌رگه‌رمی باسه‌که‌ی خۆی بوو. منیش که‌هیچم لێی نه‌ده‌زانی، هه‌رده‌مگوت: به‌ڵێ.. هه‌ر له‌ناو قسه‌کانیدا وتی: کاک فڵان! دایکم زۆر حه‌زی له‌ (گیڤاڕایه‌). من وا تێگه‌یشتم مه‌به‌ستی له‌ سه‌یاره‌ی (گیڤاڕا) بێت. بۆیه‌ گوتم: (گیڤاڕا) زۆر گران نییه‌؟ ئه‌ویش ده‌ستی درێژکرد بۆ لای سه‌وزه‌که‌و وتی: مه‌به‌ستم له‌و سه‌وزانه‌یه‌؛ کامه‌یان ناوی (گیڤاڕایه)‌؟ وتم: وه‌لله‌ من هیچ سه‌وزه‌یه‌کم نه‌بیستووه‌ که‌ ئه‌و ناوه‌ی هه‌بێت! به‌ڵام ئه‌و هه‌ر سووربوو له‌سه‌ر قسه‌که‌ی و ده‌یگوت: با، شتێکی ئاوام بیستووه‌، له‌وانه‌یه‌ تۆ نه‌یناسی. پێده‌چوو زۆر ناوی (گیڤاڕا) ی به‌رگوێ که‌وتبێ، هه‌ر بۆیه‌ زۆر له‌ناو مێشکیدا جێگیر بووه‌و شتی دیکه‌ی له‌بیر چۆته‌وه‌! وه‌ک منداڵێک که‌ تازه‌ ده‌چێت بۆ قوتابخانه‌، چونکه‌ زۆر ناوی مامۆستا دێنێ، که‌دێته‌وه‌ بۆ ماڵ ته‌نانه‌ت به‌ دایک و باوکیشی هه‌ر ده‌ڵێ: مامۆستا.

ئێستاش له‌بیرمه‌، ساڵی 1979/، که‌ له‌(ئێران) گه‌ڕاینه‌وه‌، که‌مێک ئه‌شیای کاره‌بایمان له‌گه‌ڵ خۆماندا هێنابۆوه‌. ئه‌وکاته‌ له‌مێژنه‌بوو دێهاته‌کانی کوردستان گوازرابوونه‌وه‌ بۆ ئۆردوگا زۆره‌ ملیه‌کان، یه‌کێک هات بۆماڵمان و هه‌رچی چاوی پێده‌که‌وت، ده‌یگوت: ئه‌و پلاکه‌ بۆچییه‌؟ ده‌بوایه‌ بۆی ڕوونکه‌مه‌وه‌، دواتر ده‌یگوت: ئه‌ی ئه‌و پلاکه‌ بۆچێێه‌؟ ... ئه‌ی ئه‌و پلاکانه‌‌ ناویان چییه‌؟ منیش وتم: ئه‌وه‌نیه‌ خۆت ناوی هه‌مویان ده‌زانی، بۆ له‌من ده‌پرسی؟ ئه‌وه‌نده‌ ناوی پلاکی هێنا، بۆخۆشمان زۆر جار ناوی زۆر شتمان هه‌ر به‌ پلاک ناوده‌برد چونکه‌ بۆمان ئاسانتر بوو.‌

په‌روه‌رده‌

م. پشده‌ری
‏14‏/06‏/2010

سه‌رکه‌وتنێکی زۆر پیرۆزه‌ بۆ هه‌ر که‌سێک، که‌له‌ناو باوه‌شی دایک و باوکیدا په‌روه‌رده‌ کرابێت و به‌ زۆرێک له‌ئاواته‌کانی گه‌یشتبێت. له‌وه‌ش گرنگتر ئه‌وه‌یه‌ که‌ هه‌رکه‌سێک له‌و به‌هره‌ به‌نرخه‌یه‌ بێبه‌ش
بووبێت، بتوانێت خۆی په‌روه‌رده‌ بکات و لانیکه‌م به‌ که‌مێک له‌ئاواته‌کانی بگات.
من خۆم یه‌کێک بووم له‌وکه‌سانه‌ که‌ به‌داخه‌وه‌ به‌هۆی بارودۆخی نه‌گونجاو، نه‌متوانی وه‌ک پێویست له‌و به‌هره‌ گه‌وره‌یه‌ به‌هره‌مه‌ند بم. به‌ڵام به‌هۆی شه‌قی رۆژگارو گه‌ڕان و سووڕان و ده‌ربه‌ده‌ری و تێکه‌ڵبوونم له‌گه‌ڵ خه‌ڵکی باش و به‌ ئه‌زموون دا، هه‌روه‌ها زیان پێگه‌یشتن له‌لایه‌ن که‌سانی هه‌لپه‌رست و به‌رژه‌وه‌ندی پارێزه‌وه‌، فێری هه‌ندێک شت بووم، که ‌بێگومان سوودی زۆر گه‌وره‌یان به‌من به‌خشیوه‌‌.

یه‌که‌م: خۆناسین، چونکه‌ هه‌رکه‌سێک خۆینه‌ناسێ، ناتوانێ که‌س بناسێ.
دووه‌م: خۆشه‌ویستی بۆ نیشتیمان، ئه‌ویش‌ تاکو لێی دوور نه‌که‌ویته‌وه‌، نازانی چه‌نده‌ به‌نرخه‌.
سێ یه‌م: خۆشه‌ویستی بۆ هه‌موو مرۆڤێک، چونکه‌ جگه‌ له‌جیاوازی زمان، هیچ جیاوزیه‌کی دیکه‌ به‌دیناکه‌م له‌نێوانیاندا.
چواره‌م: ئه‌گه‌ر له‌ده‌ستم هاتبێ، چاکه‌کردن به‌بێ به‌رامبه‌ر. که‌ بێگومان ئه‌وه‌ ئه‌رکه‌.
پێنجه‌م: تێگه‌یشتن له‌خۆشی و ناخۆشیه‌کانی خه‌ڵک و هاوبه‌شیکردنیان.
شه‌شه‌م: به‌وه‌ی که‌ هه‌مه‌ رازیم و چاوم له‌ماڵی هیچ که‌سێک نی یه‌.
حه‌وته‌م: هه‌وڵده‌ده‌م له‌ هه‌موو که‌سێک شت فێربم، چونکه‌ هه‌رکه‌سه‌‌و به‌شێوه‌یه‌ک شاره‌زایی زیاتری هه‌یه‌و سوودی لێوه‌رده‌گیرێت.
هه‌شته‌م: هه‌رکه‌سێک رێز له‌خۆی نه‌گرێت، خۆمی لێ به‌دوور ده‌گرم.
نۆیه‌م: هه‌رکه‌سێک به‌ هه‌ر شێوه‌یه‌ک زیان به‌ که‌سایه‌تیم بگه‌یه‌نێت، خۆمی لێده‌پارێزم.
ده‌یه‌م: خۆشبه‌ختی خۆم له‌خۆشبه‌ختی خه‌ڵکدا ده‌بینمه‌وه‌، هه‌روه‌کچۆن به‌دبه‌ختی خۆم له ‌به‌دبه‌ختیه‌کانی خه‌ڵکدا.

گوێ ره‌ش

م. پشده‌ری
‏16‏/06‏/2010

گوێڕه‌ش، گیانله‌به‌رێکه‌ له‌پشیله‌ گه‌وره‌ترو له‌ رێویش بچووکتره‌. به‌ڵام ئه‌و گیانله‌به‌ره‌، هه‌ر به‌دوای شێره‌وه‌یه‌و بۆ هه‌موو گیانله‌به‌ره‌کانی دیکه‌ جێی سه‌رسوڕمانه‌. هه‌ر بۆیه‌ لێی ده‌پرسن و ده‌ڵێن: تۆ له‌گه‌ڵ شێردا جیاوازیت یه‌کجار زۆره‌! بۆ هه‌ر حه‌زده‌که‌ی له‌دوای شێر بڕۆی؟ یان ئه‌گه‌ر له‌دوای ئه‌و ده‌ڕۆی، بۆ لێی نزیک نابیه‌وه‌؟ به‌رده‌وام ده‌بن و ده‌ڵێن: پێمانخۆشه‌ بزانین که‌ تۆ و شێر، له‌ چ شتێکدا یه‌کتر ده‌گرنه‌وه‌؟

له‌ وڵامدا ده‌ڵێ: من و شێر له‌هه‌موو شتێکدا جیاوازیمان هه‌یه‌؛ ئه‌و گه‌وره‌یه‌، من بچووکم. ئه‌و به‌هێزه‌، من بێهێزم هتد... به‌ڵام... له‌دواکه‌وتنی شێردا، من دوو سوود وه‌رده‌گرم، که‌ بۆمن زۆر گرینگن: یه‌که‌میان ئه‌وه‌یه‌ که ‌له‌دوای ئه‌و ده‌ڕۆم، له‌دوژمنه‌کانم پارێزراوم. دووه‌میان ئه‌وه‌یه‌ که‌ پاشماوه‌که‌ی ئه‌و ده‌خۆم؛ که‌ هه‌مووی بۆ نه‌خورا. هه‌روه‌ها ئه‌وه‌نده‌ش لێی نزیک نابمه‌وه‌ که‌ بمخوا.

ئه‌و نموونه‌یه‌، یه‌کێکه‌ له‌نموونه‌ شاکاره‌کانی (سعدی شیرازی) که‌به‌ڕاستی زۆر گونجاوه‌ له‌گه‌ڵ ئه‌و که‌سانه‌دا، که‌ بۆ خۆناساندن به‌ خه‌ڵک، یان به‌ خه‌یاڵی خۆیان بۆ پۆینت زیادکردن له‌سه‌ر که‌سایه‌تی خۆیان، له‌و که‌سانه‌ نزیک ده‌بنه‌وه‌ که‌ که‌مێک له‌ناو خه‌ڵکدا دیارن. ئینجا ئه‌و دیاربوونه‌، چ به‌هۆی ده‌سه‌ڵاته‌وه‌بێ، چ به‌هۆی سامانه‌وه‌بێ، یان به‌هۆ شه‌هاده‌وه‌بێ! که‌ پێموایه‌ هه‌رکه‌سێک پێویسته‌ بۆخۆی هه‌وڵدا که‌سایه‌تی بۆخۆی دروست بکا، نه‌ک به‌هۆی که‌سایه‌تی که‌سایه‌تیه‌کان، له‌ که‌سایه‌تی خۆی زیاد بکا!
هه‌ر بۆیه‌ کورد ده‌ڵێ: (تێگوشین به‌ته‌مای ماڵی دراوسێ، هه‌ر وشکه‌)